اثرات اسید صفراوی و کلسترول در جیره‌ حاوی فیبر بر ریخت‌شناسی روده و عملکرد جوجه‌های گوشتی

دو آزمایش برای بررسی اثرات متقابل سبوس گندم، سبوس جو و پوسته‌ی دانه‌ی سویا با دی‌اکسی کولات سدیم و کلسترول در جوجه‌های گوشتی، اجرا شد. از طرح کاملا تصادفی با ترتیب آزمایش فاکتوریل 2×4 و تعداد 256 قطعه جوجه‌ی یک روزه سویه راس 308 (Ross 308) با 8 تیمار آزمایشی در 4 تکرار و 8 قطعه در هر تکرار برای هر کدام از آزمایشات، استفاده شد. برای آزمایش اول، فاکتورها شامل فیبرهای جیره‌ای (سبوس گندم، سبوس جو، یا پوسته‌ی دانه‌ی سویا هر کدام در سطح 3 درصد و شاهد)، و اسید صفراوی (صفر و 15/0 درصد) بودند. فاکتورها برای آزمایش دوم فیبرهای جیره‌ای (شبیه آزمایش اول) و کلسترول (صفر و 15/0 درصد) بودند. نتایج آزمایش اول نشان داد که افزون اسید صفراوی به جیره سبب کاهش معنی‌دار خوراک مصرفی و وزن بدن شد (05/0>P). تیمارهای حاوی فیبرهای سبوس گندم و سبوس جو سبب افزایش ضریب تبدیل غذایی شدند (05/0>P). از سویی ضریب تبدیل غذایی با افزودن اسید صفراوی در تیمارهای حاوی سبوس گندم و سبوس جو نسبت به جیره‌های متناظرشان بهبود نشان داد (05/0>P). افزودن اسید صفراوی به جیره، سبب کاهش شاخص پرز شد (05/0>P). از سویی گنجاندن سبوس جو در جیره به افزایش ناحیه‌ی سطحی و شاخص پرز منتهی شد (05/0>P). تنها افزودن اسید صفراوی به جیره‌ی حاوی پوسته‌ی دانه‌ی سویا سبب کاهش ناحیه‌ی سطحی پرز نسبت به جیره‌ی متناظر شد (05/0>P). نتایج آزمایش دوم نشان داد که افزودن کلسترول به جیره، سبب کاهش وزن‌گیری شده است (05/0>P). اثر فیبر و اثرات متقابل، کاهش وزن‌گیری بدن همه‌ی جیره‌های آزمایشی نسبت به شاهد را نشان داد(05/0>P). از سویی دیگر، اثرات متقابل نشان داد که همه‌ی جیره‌های آزمایشی نسبت به شاهد، افزایش ضریب تبدیل غذایی داشتند (05/0>P). جیره حاوی پوسته‌ی دانه‌ی سویا به بالاترین مقدار عمق کریپت و کمترین مقدار شاخص پرز منجر شد (05/0>P). کمترین مقدار ارتفاع پرز به جیره‌ی حاوی پوسته‌ی دانه‌ی سویا + کلسترول اختصاص داشت (05/0P